وقتی بچهها روی ویلچر و کالسکه قد بکشند یا وقتی دچار عقب ماندگی ذهنی باشند، وقتی با سندرم داون به این دنیا بیایند آنوقت مادرها باید بیشتر وقتشان را صرف رسیدگی به امور روزمره فرزندشان کنند. بنابراین چه فرقی میکند که ، ما یک نوزاد کم توان مادرزاد داشته باشیم یا اینکه یک روزحوادث یا بیماریهای مختلف بخشی از داشتههای بچه ما را بگیرد، او را ببرد و وارد جمعیت بچههای معلول، استثنایی و... کند، مهم واکنش احساسی و عاطفی والدین به این مسئله است. هرچقدر هم که والدین این کودکان با این مسئله کنار آمده باشند و با روحیه ای مضاعف بیشترین وقت خود را به توانبخشی و رسیدن به حداکثر توانمندیهای فرزندشان کنند، اما باز هم جا دارد سازمانهای اجتماعی و مسئولین مربوطه بیشتر به فکر این خانواده ها و مشکلاتشان باشند. در همین رابطه مؤسسه توانبخشی ولیعصر (عج) به پشتوانه بیش از دو دهه فعالیت برای کودکان کم توان ذهنی یا دارای ضایعات نورولوژیکی با اتخاذ رویکردی اجتماعی، اقدام به برگزاری اردوهای تفریحی - اجتماعی و برنامه ها و فعالیتهای اجتماعی برای این کودکان با محوریت مشارکت فعال والدین آنها نموده است. استقبال خانواده ها از این برنامه هاحاکی از نیاز این بچه ها و به خصوص والدین آنها به توجه بیشتر و حضور در اجتماع است...
گزارش بازدید :
روزهای پایانی زمستان است و بوی بهار به مشام می رسد. حال و هوای امروز بچه ها و مادرانشان نیز بهاری است. دیگر از آن چهره های عبوس و در هم رفته همیشگی خبری نیست. جمله ی " مامانی امروز می خواهیم بریم پارک"، بارها از طرف مادرها شنیده می شود. اتوبوس می رسد و بچه ها با کمک مادرانشان سوار می شوند. همگی از آهنگ شاد و کودکانه ای که در اتوبوس پخش می شود به وجد آمده اند. وارد موزه می شویم و بچه ها با دیدن حیوانات، حسابی سر ذوق می آیند . بعضی از بچه ها که قدرت تکلم دارند سعی دارند اسم بعضی از حیواناتی که می شناسند را بر زبان بیاورند. مادرها از دیدن این تلاش فرزندشان بسیار خوشحالند و این خوشحالی به وضوح در چهره آنها نمایان است. یکی از مادرها می گوید: " این برنامه ها علاوه بر اینکه فرصت حضور در اجتماع را پیش پای من و دخترم می گذارد، این حسن را دارد که ساعاتی را در جمعی از مادرانی سپری می کنم که به واسطه کم توانی ذهنی یا جسمی فرزندشان، کاملاً می توانم با آنها همذات پنداری کرده و دوستان و هم صبحتهای خوبی برای خود بیابم. از همه مهمتر ، دختر من که معلولیت ذهنی و جسمی دارد، امروز واقعاً خوشحال است و دیدن لبخند او باعث می شود همه مشکلاتم را فراموش کنم..."
حرفهای این مادرمهربان تقریباً در بین همه مادرهای شرکت کننده دراردو مشترک بود. امید است با تدارک هرچه بیشتر خدمات اجتماعی به این فرشتگان زمینی و خانواده آنها در کنار کار توانبخشی، پیام آور شادی، لبخند و نور امید به زندگی این عزیزان باشیم ...