اختلال یادگیری( Learning Disability ) چیست؟ چه باید كرد؟
اختلال یادگیری؛ اختلال در یك یا چند فرایند روانی پایه است كه به درك یا استفادة از زبان شفاهی یا كتبی مربوط می شود و می تواند به شكل عدم توانایی كامل در گوش كردن، فكر كردن، صحبت كردن، خواندن، نوشتن، هجی كردن یا انجام محاسبه های ریاضی ظاهر شود. این اصطلاح شرایطی چون معلولیتهای ادراكی، آسیب دیدگی های مغزی، نقص جزئی در كاركرد مغز، نارساخوانی و آفازیای رشدی را در بر می گیرد. از سوی دیگر اصطلاح یاد شده آن عده را كه اصولاً به واسطة معلولیتهای دیداری، شنیداری یا حركتی، همچنین کم توانی ذهنی یا محرومیتهای محیطی، فرهنگی یا اقتصادی به مشكلات یادگیری دچار شده اند را شامل نمی شود.
اختلالات یادگیری و علایم آن در دوره دبستان
هر چند به كمك روش های جدید ارزیابی اختلالات یادگیری را می توان در سنین پیش
از دبستان نیز تشخیص داد، اما در دوران دبستان مشكلات یادگیری به صورت مشخصی خود را نشان می دهند ، زیر ا در این مرحله است كه تكالیف مشكل یادگیری و ناتوانایی فرد با یكدیگر برخورد می كنند. و مشكلات یادگیری در كسب مهارت های تحصیلی، عاطفی ، و اجتماعی به صورت یك مسئله مطرح می شود.
علائم اختلال یادگیری در :
زبان/ ریاضیات
ضعف و ناتوانایی در ادراك ارتباط صدا با حروف
مشكلا مداوم در خواندن و هجی كردن
ضعف و ناتوانایی در یادآوری كلمات دیداری پایه ای (مانند حروف اضافه وكلمات ربطی كه در اغلب متن ها تكرار می شوند)
ناتوانایی در بازگویی یك قصه و توالی های موجود در آن
مشكل در شمارش پول و گفتن زمان
قاطی كردن علایم ریاضی (جمع و منها،ضرب و تقسیم)
ناتوانایی در ادراك توالی اعداد
ناتوانایی در حفظ كردن قضا یای ریاضی
ناتوانایی در یادآوری گام های مربوط به عملیات ریاضی در هنگام انجام اعمالی مانند تقسم كردن
مهارت های حركتی
هماهنگی حركتی ضعیف، یا ناپختگی حركتی
ضعف در رونویسی مطالب نوشته شده بر روی تخته
ضعف در نگارش ستونی ، نوشتن اعداد به صورت ستونی ( در هنگام انجام عملیات ریاضی)
بدخطی
توجه/ سازماندهی
مشكل در تمركز و تاكید بر روی یك تكلیف
ناتوانایی در انجام به موقع تكالیف
ناتوانایی در دنبال كردن جهت های چندگانه
بی دقتی و شلی غیر معمول
ادراك نامناسب از جهت هایی مانند چپ و راست
نشان ندادن علاقه نسبت به مفاهیم جدید، و یا تغییر در شرایط معمول
رفتارهای اجتماعی
مشكل در ادراك حالت های چهره افراد و علایم بدنی آنها
ناتوانایی در ادراك موقعیت های اجتماعی
نقص یا ضعف در آنچه “عقل سلیم” خوانده می شود.
چه باید كرد؟
والدین كودكان مبتلا به ناتواناییهای یادگیری به دلیل تماس منظم وفراوان با كودكان خود اغلب اوقات اولین نفراتی هستند كه به نشانه های ناتوانی فرزندان خود پی می برند گرچه محیط مدرسه برخی ناتوانییهای یادگیری رازودتر می نمایاند. در محیط منزل نیز كودك با تقاضاهای بسیاری برای انجام كارها روبروست . از این رو ممكن است والدین به كندی رشد كودك در مهارتهای حركتی ، زبانی و اجتماعی یا دشواریهای وی در این زمینه توجه كنند.
بعد از حضور و دقت والدین آنچه كه حائز اهمیت است معلمین مدرسه در شناسایی این كودكان نقش بسیار موثری دارد وسپس پزشكان متخصص نیز در این زمینه گره گشای خوبی خواهند بود.
تشخیص به موقع وزود هنگام (پیش از دبستان ویا سال اول دبستان) وشروع برنامه های آموزشی ویژه، در میزان موفقیت درمان وهمچنین طول مدت درمان بسیار مؤثر است.
لازم به ذكر است كه این ضایعه نیاز به مداخلات تخصصی دارد و پیش بینی آموزشهای جبرانی و فشار به كودك با كلاسهای خصوصی و.... چاره ساز نمیباشد. پس ازمراجعه به كارشناسان مربوطه وانجام
ارزیابی های حركتی ، هیجانی ، عاطفی و آموزشهای خاص اختلال یادگیری برنامه های آموزشی متناسب با مشكلات كودك تدوین میگردد. از آنجائی كه اكثر كودكان در زمینه های هنری، ورزشی و ... از استعداد وتوانائیهای بالایی برخوردارند، باید به عنوان مربیان و والدین دلسوز درجبران نقص آموزشی آنان با دقت و توجه بیشتر عمل نماییم تا از خستگی ، عدم اعتماد به نفس و بی علاقگی كودك به درس جلوگیری نماییم .
